Zeg nou eerlijk: als je in een film een hopeloze vrouw ziet die met drie aanplakborden aandacht vraagt voor het verschrikkelijke onrecht dat een verkrachterer/moordenaar haar familie heeft aangedaan, dan zou je haar toch groot gelijk geven? Mits de film uitloopt in een verhaal dat veel meer kanten heeft. De sheriff is namelijk ook radeloos omdat hij de dader maar niet te pakken krijgt. Bovendien heeft hij nog iets anders aan zijn hoofd. Kanker heeft namelijk de macht over zijn lichaam en geest overgenomen. Hoe zorgt hij ervoor dat hij zijn vrouw en kinderen liefdevol achterlaat na zijn dood?
Dubieuze adviezen
Diezelfde sheriff heeft vervolgens ook nog te dealen met zijn collega Dixon, een racistische schurk die iedereen met een andere huidskleur slecht behandelt. Al heeft hij naar eigen zeggen ook een hekel aan blanken. Dixon heeft op zijn beurt echter ook geen plezierig leven. Hij woont samen met zijn alcoholverslaafde moeder die hem dubieuze adviezen geeft. Dixon heeft zich nooit kunnen losmaken van haar, hoe zeer hij hier ook naar verlangt. En dan is er nog het perspectief van het slachtoffer, Angela. Op de dag van haar verkrachting ging ze met ruzie de deur uit…
